Bericht van Gerda
Het is een bizar jaar om directeur van Graceland Festival te zijn. Veel liever had ik met jullie allemaal rondgestruind op de Paasheuvel, het gras geroken, jullie stemmen gehoord, meegedeind op de muziek en was ik verwarmd, geïnspireerd en vermoeid weer naar huis gegaan. In plaats daarvan is er aan de ene kant Grote Stress geweest en aan de andere kant Grote Leegte. Een vreemde combi die mij nóg meer doet uitkijken naar de Grote Leegte en het Grote Feest.
Het omarmen van het stukje Leegte is mij tot nu toe nog niet echt gelukt; ik werd opgeslokt door spoedoverleggen met het bestuur, ZOOM-meetings met het jaarteam, het ombuigen van Graceland Helemaal naar de Grote Leegte, het zo goed mogelijk informeren van kaartkopers en bezoekers, gesprekken met sponsoren en partners, tussendoor uiteraard thuis nog iedereen gezond houden én drie zonen door examen en afstudeerstress heen helpen. Net zoals velen van jullie ziet mijn leven er anders uit dan ik een half jaar geleden had kunnen voorstellen.
Nog even en dan start De Grote Leegte; ik hoop hier een stuk afsluiting te vinden, af te dalen naar de basis, hierin rond te wandelen en vanuit dit startpunt uit te kijken naar het Grote Feest in 2021. Want feest past beter bij mij dan Leegte, het geeft me energie en drive. Maar ik realiseer me meer dan ooit dat ik zelf die keuze niet maak, en dat de Leegte ook mij iets brengt. Dat de Bijbelse verhalen die mij inspireren ook de verhalen over leegte en verstilling bevatten.
Tijd voor mij om stil te staan bij de Grote Leegte, wetend dat er een Groot Feest op volgt.
Een warme groet,
Gerda van Veen
Directeur Graceland Festival
