Willem Dekker programmeert beroering
Ik zoek een act die jou iets laat zien en laat voelen wat je lang niet gevoeld hebt
Willem Dekker
Muziek is voor mij simpelweg het allermooist wat er is. De absoluut unieke connectie die je maakt met mensen als je samen muziek maakt is zo waanzinnig, als het zich je vult is het de platonische vorm van de liefde bedrijven met elkaar. Dat is volgens mij ook de reden dat muziekfestivals zo’n krachtig fenomeen zijn. En waarom wij er als Graceland Fesitval voor kiezen om muziek zo’n belangrijk onderdeel van het festival te laten zijn. Omdat het verbindt als bijna geen ander.
Het mooiste voorbeeld daarvan vind ik Bob Marley. Hij had de voor hem heilige droom om de hele wereld samen te brengen door muziek, en zelfs jaren na zijn dood zijn er zo veel verschillende plekken waar zijn muziek mensen samenbrengt. De hardcore hooligans van Ajax zingen elke wedstrijd zijn ‘Three Little Birds’ zijn muziek wordt gequote in vergaderingen van de VN, in zo goed als elk muziekgenre wordt zijn muziek gebruikt en gecoverd. Het is bijzonder moeilijk om zijn muziek te horen en niet ergens in een gevoel van rust en een voorzichtige opgewektheid te voelen. En dat alleen door een hele simpele combinatie van tonen.
Dat is ook wat ik zoek als ik als programmeur aan het boeken ben voor Graceland Festival. Dat een band of een act iets teweeg brengt. Of dat nu het vertalen van een intense woede, het connecten met een serene rust, het bezingen van de liefde of het prediken van eensgezindheid is, ik zoek een act die jou iets laat zien, laat voelen wat je lang niet gevoeld hebt. Een band of act die je zo raakt dat je iets leert over jezelf wat je nog niet wist. Iets waar je niet onberoerd van weg kan lopen.
Je ziet dat op verschillende manieren terug in de line-up. Die bestaat voor een deel uit bekende(re) namen en we zijn er apetrots op dat we die jullie kunnen laten zien. We hebben over de afgelopen jaren een hele reeks aan prachtige namen mogen hosten op Graceland: Gungor, The Listener, Loney Dear, Rue Royale, A Treehouse Wait, Shirma Rouse, Ntjam Rosie, Kim Janssen en The Verra Cruz, The Violet Burning en Michelle David & The Gospel Sessions en daar zijn we blij en dankbaar voor.
Maar grote namen boeken is op zich niet zo’n prestatie. Ze zijn bekend, kosten geld, je regelt het en done. Wat echt een programmeurs dingetje is en waar ik erg trots op ben is de kwaliteit van de breedte van het Graceland programma. Artiesten die nog niet (bij iedereen) zo bekend zijn. Acts die je op het festival tegen komt en volledig door wordt weggeblazen. De acts die je na het festival terugzoekt en waar je verliefd op raakt. Over de afgelopen jaren waren dat acts als: Broeder Dieleman, David Ahlen, Jonas David, Boeije, Half a Mile, Dizraeli, Géonne Hartman, Pyramid Park, Charles Henri Maulini, Roots Rising, De Klopdokter, Snoeiharde Shit en The Bowery. Dit jaar zijn wij allemaal bijzonder exited over Paper Branches, het project van Ardie van der Knijff. Prachtige meeslepende haast cinematografische muziek. Maar ook Joeri Pronk en Hidden Land zijn dit jaar nieuwelingen die iets heel moois gaan neerzetten.
Niet alleen met muziek proberen we een waanzinnige ervaring voor jullie neer te zetten, het hele Graceland team is het hele jaar bezig om te proberen het festival naar nieuwe hoogtes te brengen. Als muziekprogrammeur probeer ik daarom verder te gaan dan alleen maar bands programmeren. Daarom gaan we dit jaar experimenteren met verschillende vormen. Zo introduceren we dit jaar een nieuw herhalend programma: ‘de plaat en zijn verhaal’ waarin artiesten naast het spelen van hun nummers dieper ingaan op de betekenis daarvan en de vaak enorm rijke verhalen van het proces van het schrijven en opnemen. Ook gaan we een live studio op het terrein bouwen waar we tijdens het festival live bands gaan opnemen. Zo krijg je de kans om te zien hoe dat in zijn werk gaat.
Terwijl ik dit schrijf word ik overvallen door een intens verlangen naar deze zomer. Om al dit moois mee te maken. Graceland is elk jaar een van de hoogtepunten en dat gaat dit jaar ook zeker weer zo zijn.
Graag tot Graceland!
Mijn liefde voor jullie is groot,
Willem Dekker
