Het sterven van de mens
Stof ben je, en tot stof zul je weerkeren. De mens, zijn dagen zijn als gras, hij is als een bloem die bloeit op het veld en verdwijnt zodra de wind hem verzengt. Zoals een dier sterft, zo sterft ook een mens; ze delen in dezelfde adem. Naakt is iemand uit de moederschoot gekomen, even naakt keert hij terug. Niets van wat hij heeft verworven en in handen dacht te hebben, neemt hij mee. Zoals wolken verwaaien en verdwijnen, zo daalt de mens voorgoed af in het dodenrijk.
Zomaar een verzameling ontnuchterende teksten uit de Bijbel over de sterfelijkheid van de mens. Een belangrijk onderdeel van wie we zijn, maar wat we zomaar vergeten in onze drang naar leven en dagelijkse drukte. Tot we er bij stil worden gezet. Keihard. Onverwachts. Slepend of slopend. Onvermijdelijk.
Als we naar heel de mens willen kijken, móeten we de eindigheid van ons leven ook in de ogen durven zien. Hoe we de dood ook tegemoet gaan; met angst, vertrouwen, verdriet, overgave of een (gezond) mengsel van dat alles, we gáán het in ieder geval doen. Op Graceland Festival 2023 is er volop ruimte voor geboorte, de enerverende reis van het leven én het sterven van de mens.
Op zaterdagavond, de avond waarop traditiegetrouw alle remmen los gaan tijdens laatste shows, late laatste biertjes op het terras, die ene lange nacht nog dansend onder de blote hemel gaan wij ruim baan maken voor het sterven van de mens. Waarom ook niet.
Want dichtbij het onder ogen zien van onze sterfelijkheid, ligt het vieren van het leven. Dankbaarheid voor de adem die nog in ons en onze geliefden is. Verrukking over alle zintuiglijke sensaties die het leven te bieden heeft, als je er maar met je aandacht bij wil zijn. Verwondering over onze kwetsbaarheid en veerkracht en levenslust. En een mens die zich bewust is van zijn eigen sterfelijkheid, is er met zijn aandacht bij. Vraag maar aan de mens die de dood in de ogen heeft gekeken, of die het leven moet gaan loslaten.
Op zaterdagavond kun je gaan luisteren naar Ella de Stigter. Zij liep de dood de afgelopen jaren een een aantal keer goed tegen het lijf. In haar werk als psycholoog, maar ook als vriendin en dochter. Ze neemt je in de laatste lezing van het festival mee; zou je de dood moeten willen omarmen? En zo ja, hoe dan?
Daarna kun je alles wat er in je leeft na een lezing rondom zo’n indringend onderwerp, er volledig uitgooien bij de slotshow van Gungor. Dezelfde mensen die een prachtige meditatie maakten rondom de eindigheid van de mens (tip!).
Om het helemaal af te maken kun je mee in de optocht, samen met de stervende mens (waar het hele weekend aan is gewerkt door alle festivalbezoekers). Daarna zul je uiteindelijk een keer gaan slapen, een enerzijds doodnormaal onderdeel van ons levensritme, en tegelijk een dagelijkse oefening in sterven en loslaten.
Welkom op Graceland Festival, heel jij mens. Met je levenslust, sterfelijkheid en alles daar tussenin. Voor je hele zijn is er ruimte. Kom ervaren hoe goed dat is!
