Graceland 2024: ‘Heel de Tijd’
Nog ver weg, maar ook al dichtbij: Graceland Festival 2024 ‘Heel de Tijd’, van 15-18 augustus. Dan vieren we dat de wereld niet bij ons begonnen is. De tijd is groter dan deze tijd. In het geheel van de geschiedenis zijn wij maar een heel klein stipje en is ons verhaal maar een heel klein stukje. Toch zijn wij als mensen anno nu volwaardig onderdeel van Heel de Tijd. We hebben de opdracht om onze eigen tijd te bewonen, met al zijn schoonheid, wonden en uitdagingen.
Tijdens Graceland Festival 2024 gaan we op zoek naar hoe we zowel klein in de tijd als groots in onze tijd kunnen zijn. Het geheim zit ‘m misschien wel precies hierin: dat we beseffen welke nederige plek we innemen in het geheel, en dat we vanuit een positie van relativering en nieuwsgierigheid vrij kunnen zijn. Vrij van de illusie dat wij alles beter weten dan onze voorouders. Of juist dat onze generatie verdorven en verloren is. Vrij om speels, wijs en moedig onze eigen plek in te nemen in deze wereld.
Dus spelen we tijdens Graceland Festival 2024 met Heel de Tijd. We laten generaties in het volle licht elkaar kwijt zijn en (misschien) weer vinden. We eren onze vaders, moeders en grootouders, maar vragen ze ook waarom het nou moest gaan op die manier. We zoeken naar wijsheid die de tijden overstijgt, want dat scheelt geslinger tussen modegril, trend en hype. We leren weer leven met die oeroude ritmes van seizoenen en levenscycli, die we massaal lijken te zijn vergeten. We openen ons voor de bezieling van de Eeuwige: de enige die zowel buiten als binnen de tijd is, als God en als mens. En die door ons prachtige en klunzige handelen in Heel de Tijd helend aanwezig wil zijn.
Wij zijn onvermijdelijk kinderen van onze eigen tijd, maar kunnen wel degelijk tegen-bewegen waar dat nodig is. We zeggen ‘nee’ tegen het idee dat we na ons dertigste al over de datum zijn. We stoppen met het volproppen van onze tijd, omdat we denken dat we dán van betekenis zijn. We kijken de uitdagingen voor de wereld van de toekomst in de ogen en schuiven deze niet voor ons uit. We worden stil en luisteren naar de verhalen van wie is geweest en naar de roep van wie na ons komt. En we laten ons roepen, zelfs als de klok al lang vijf voor twaalf lijkt te hebben aangetikt.
